Η πιο διαδεδομένη αναίμακτη μέθοδος διάγνωσης της στένωσης των καρωτίδων είναι το triplex ή έγχρωμο υπερηχογράφημα. Με αυτό γίνεται η εκτίμηση του βαθμού της στένωσης, της έκτασης, της ακριβούς θέσης, της μορφολογίας και της σύστασης της αθηρωματικής βλάβης. Επιπλέον, γίνεται η μέτρηση του πάχους του ενδοθηλίου, εύρημα που θεωρείται σημαντικό στην αρχόμενη διάγνωση της νόσου.
Στενώσεις στις καρωτίδες 80-99% θεωρείται ότι πρέπει να αποκατασταθούν επεμβατικά, ενώ οι ενδιάμεσες στενώσεις (50-79%) απαιτούν φαρμακευτική αντιμετώπιση και προσαρμογή του τρόπου ζωής. Πλήρεις αποφράξεις (100% στένωση) συνήθως δεν αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Στενώσεις κάτω των 50%, μπορεί να χρειάζεται να αντιμετωπίζονται φαρμακευτικώς, κυρίως με υπολιπιδαιμική αγωγή, ανάλογα με τον κίνδυνο του κάθε ασθενή, ώστε να αποφευχθεί η περαιτέρω αύξηση του βαθμού της στένωσης. Παράλληλα, πρέπει οι στενώσεις να παρακολουθούνται τακτικά διότι η αποφρακτική νόσος είναι μία κατάσταση που διαρκώς εξελίσσεται.